Taj Mahal

Dinsdag, Agra.

Gisteren was een lange dag met de bus van Jodhpur naar Agra. Eerst een tussenstop bij een tempel die vroeger een ' tussen tempel station ' was van reizigers. Mooie gebouwen, je krijgt wel een idee dat het hier vroeger levendig moet zijn geweest. Nu alleen wat verdwaalde monniken die ons wat te opdringerig wat wilden laten zien (geld) en locale bevolking.

Des middag nog een uitgebreide stop bij een paleis/burcht van een heerser uit de 18e eeuw? Mooie architectuur, en omdat deze Mogul heerser drie vrouwen had, eentje christelijk, eentje hindoeïstisch, en eentje moslim waren de stijlen verweven, maar waren de eigen vertrekken ook heel persoonlijk naar het geloof toe.
We waren van tevoren al gewaarschuwd voor opdringerige verkopers (ook jonge kinderen!) en zakkenrollers. Wij waren dus op onze hoede. Mij lukte het aardig alles te negeren, als je een antwoord geeft op de vraag waar je vandaan komt kom je al bijna niet meer van iemand af. Sommigen uit de groep probeerden nog aardig en didactisch tegen kinderen te doen ( hoe is het op school etc), maar het eind van het verhaal is natuurlijk dat de kinderen je iets willen verkopen!
Nou ben ikzelf gelukkig nogal groot dus zie makkelijk over de opdringerige verkopers heen, maar Je merkt bij jezelf dat je uiteindelijk ook geïrriteerd wordt door de opdringerigheid.

Uiteindelijk waren we pas 18.30 uur in Agra. De eerste indrukken: open riolen, wat ook reukbaar was in de bus, veel getoeter, slechte wegen, armoede en veel mensen onderweg.
En dat voor een stad waar jaarlijks duizenden toeristen het zoveelste wereld wonder (Taj Mahal) komen bezichtigen.

De hele dag door vele indrukken van dorpjes of nederzettingen waar we doorreden. Veel armoede zo te zien. Veel viezigheid in de vorm van vuilnis hopen, viezigheid rond huizen en kleine neringdoenden. Mensen armoedig gekleed, hoewel alle vrouwen sari's aan hebben, ook bij bouw of weg werkzaamheden.
Ik heb bij onze reis door India alleen maar bouwsteigers gezien van hout, aan elkaar geknoopt, maakt niet uit hoe hoog. (Hoezo ARBO) Ook nieuw betonwerk wordt gestut door hout.
Vanmorgen zag ik nog een Indiase Altrex bouw ladder. Aan elkaar geknoopt hout.

Het hotel, tja, erg matig. Nu nog ergens eten. Na een stukje lopen toch maar besloten een tuktuk te nemen richting Taj Mahal waar volgens de Lonely Planet aardige rooftop restaurants zouden zijn. De tuktuk rijder wist er wel een, en hij zou ons ook weer thuisbrengen. De bewuste locatie was prima, rooftop, toch nog erg warm.
De tuktuk rijder zal ongetwijfeld zijn commissie van het restaurantje hebben gekregen.
Leuk met z'n drieën, William, Hillegard en ondergetekende. Lekker eten. Het personeel raakte in verwarring met de verschillende afrekeningen tussen de tafeltjes, en dan voel je als het ware de paniek onder het personeel. Kas verschil zal ongetwijfeld persoonlijk worden afgerekend.

We vinden het allemaal best wel vermoeiend, lagen om 22.00 uur al in onze harde bedjes, puffend van de warmte, ondanks de veel lawaai makende airco.

Agra is verweven met de Taj Mahal. Zie foto's
Wij moesten om 5 .00 uur opstaan om 5.30 uur met tuktuks naar de Taj Mahal te gaan.
Na een rij bij de ticket office en een rij voor de uitvoerige check (mannen en vrouwen gescheiden rijden i.v.m. de visitatie) konden we het terrein van de Taj Mahal op.
Indrukwekkend, inderdaad een hoogtepunt. Om 8.15 uur hadden we het wel gezien en keerden met de tuktuks terug naar het hotel.
Bij de Taj Mahal ook weer veel opdringerige verkopers/ gidsen etc.

Hillegard gaat gewoon door met cultuur snuiven, ikzelf hield het de gehele middag bij het zwembad.
Tompouce, nee, dat gaat hem niet worden, maar we hebben wel allerlei chocolade muffins en heerlijke koffie/cappuccino gescoord bij Costa Coffee, een soort van Indiase Starbucks, maar geen Starbucks prijs.

Vanavond met tuktuks naar het station voor de nachttrein naar Varanasi. We zijn benieuwd , zowel naar de nachttrein, als naar Varanasi.