Ethiek

Zondag, Jaipur

Jaipur valt mij wat tegen, zal ook wel komen door die prachtige film die ik een paar weken geleden heb gezien. Zou zich hier afspelen. " the most exotic marigold hotel " een aanrader. Met top Britse acteurs/actrices.

Ze noemen Jaipur ook wel de roze stad, omdat de meeste (oude) gebouwen terracotta zijn geverfd. Ooit eens gedaan toen een belangrijke Minister president hier op bezoek kwam.

Het hotel, tja, wat rugzak-achtig gehalte, maar we waren ook een beetje verwend. Wat wel weer opvalt zijn de talloze lichtschakelaars, alsof die bij de bouw in de uitverkoop waren.
" welke moet ik nu weer hebben"

Veel verkeer, van auto, riksja's, fietstaxi's tot kamelen en olifanten toe.
Verder ook heel veel vuilnis, waar magere honden, koeien en zwijnen in omwroetten.

Gistermiddag met z'n allen naar de kleermaker. Twee heren voor een pak, Hillegard voor een avondjurk! En ik zelf voor een overhemd met das met manchetknopen (hebben we die bij mem thuis ook nog? )

Gisteravond ons te voet naast de drukke 'spits' naar een restaurant begeven. Wat een drukte en uitlaatgassen. Met z'n zessen in een tuktuk terug.

Wat we al voorbij Jodhpur hadden gezien maar nog niet verteld is het volgende:
Voorbij Jodhpur aan de Pali road staat een bijzondere open tempel langs de kant van de weg met daarin een motor. In 1980 verongelukte hier Om Bana toen hij met zijn motor tegen een boom reed. De motor werd meegenomen naar een politie bureau maar keerde nadien twee keer zelfstandig ! terug naar de plek van het ongeval. Sindsdien is dit een plek waar heel veel mensen komen om te bidden voor een veilige reis en alcohol te offeren. Om Bana hield namelijk van alcohol.
Het was hier druk! Wierook en vuur, en in de bewuste boom vele offers in de vorm van armbanden. (Zie ook de foto's) ik ben helaas vergeten de motor ook op de foto te zetten. Deze staat achter de offerplaats in een glazen schrijn.
Wij natuurlijk lachen, want als nuchtere Nederlander denk je natuurlijk wie deze oudjaars stunt heeft uitgehaald.

Het verkeer blijft je verbazen. Er is overal heel veel vracht verkeer. Jelle Brandt Corstius liet dat ook in zijn programma over India zien. Hoe zwaar het leven van vrachtwagen chauffeur is.
Gisteren zagen we een rijdende ! vrachtauto waarbij de hele linkerkant van het bestuurders gedeelte was weggeslagen. Gelukkig zit de chauffeur vanwege het linksrijdend verkeer in India aan de rechterkant. Het weggeslagen gedeelte was bovenop de vracht bevestigd. De chauffeur kon ook nog lachen. Hopelijk was er ten tijde van het ongeluk geen bijrijder.

Vraagje aan jullie: hoeveel mensen passen er op een brommer?

De laatste week is aangevangen, morgen begeven we ons naar Agra, oa de Taj Mahal!
Hier nemen we ook afscheid van de prima chauffeur en bijrijder, zo ook de bus waarvan de air conditioning sinds vandaag kapot is. Puf puf.

Vanavond niet mee naar de cooking class (had achteraf ook niet zoveel voorgesteld) maar naar rooftop Peacock restaurant geweest die in de lonely planet aangeprezen werd.
Met z'n vieren in een tuktuk, ik naast de berijder met mijn knieën onder het stuur. Op mijn verzoek het licht aan....Spannende ritjes zijn dat, inhalend, van links naar rechts vv., rotondes links nemend natuurlijk, maar ook na twee weken voelt dat vreemd.
Het eten en de ambiance was weer eens klasse. We krijgen steeds meer grip op het eten met zijn Indiase benamingen. Wel wat verouderde hippies aanwezig, maar geen hasj lucht.

Het blijft onderhandelen over de tuktuk prijs (vooraf, anders krijg je echt gezeur)
Wij voelen ons niet zo'n onderhandelings volk, we hebben liever vaste prijzen, net zoals gisteren bij de juwelier (zilver) Toen we uiteindelijk wegwilden zonder iets te kopen zat de verkoper al op de helft van de oorspronkelijk gevraagde prijs voor het zilver, en gooide alsnog al zijn (zielige) tactieken op tafel om toch wat te verkopen. Blijkbaar is de Europese recessie en terugloop in toeristen ook hier doorgedrongen.
Wij vonden het van onszelf knap dat we niet waren gezwicht. Nu nog blij om. Het was mooi wat we zagen, maar wel veel geld, en als je thuis bent, is het dan nog mooi?
Weer een ervaring rijker.

Toch blijft de vraag in mijn achterhoofd hangen wat ik van dit land moet denken. Een sterk groeiende economie. Geweldige cultuurschatten. Heerlijk eten. Hindoeïstisch sinds eeuwen. En toch nog steeds die vele vele mensen die moeite hebben zich in leven te houden...... Niet dat ik me pretendeer daar na twee weken een antwoord op te hebben, maar het blijft wel knagen. Er klopt iets niet, of is het mijn westerse (Nederlandse) kijk op het geheel ...