Couleur locale
Door: Harm & Hillegard
Blijf op de hoogte en volg Hillegard & Harm
17 Oktober 2018 | India, Māndu
Inmiddels is het alweer woensdag aan het eind van de middag. We beleven zoveel, het is allemaal niet meer op te noemen. Gisteravond lagen we al om 21.00 uur in ons wel aangename bedje hier in Mandu omdat we toch wel een beetje moe waren van alle indrukken.
We bevinden ons nog steeds in een vrij groot niet toeristisch gebied van India.
We reizen met onze bus door landbouw gebieden, en kleine dorpjes. Ook zien we regelmatig tribes. Stammen die heel primitief onder plastic etc leven.
Het dorpje waar we nu vlak bij zitten is wel zeer authentiek. Levendig met handel. Mensen die hun waar (opbrengst van het land) hier komen verkopen en boodschappen doen.
Wij zijn echt wel een vreemde eend in de bijt, mensen zien gelijk dat je anders bent, maar men is erg vriendelijk!
Alles wat je in de dorpsstraat voorbij ziet komen is een lust voor je oog. Vrouwen in sari lopend met hun waar op hun hoofd. Brommers met 6 gezinsleden. De plaatselijke bus die tjokvol is. Tractors met aanhanger vol met familie en koopwaar,... Kortom, veel en kleurig!
Wij hadden het geluk het negen daagse feest in India mee te mogen maken dat god/godin Shiva (met de vele armen) voor negen dagen (gebeurt 2 x per jaar) neerdaalt naar de aarde. Overal staan tentjes met een Shiva beeld, rijk en kleurig versierd.
Wij zijn ook op een avond feest geweest. 4000 toeschouwers voor traditionele dansen op een podium. Meisjes in zeer kleurrijke gewaden, zeer opgemaakt, en met allerlei goud hangend aan oren, neus en om de nek (zie foto's later)
Wij moesten notabene ook op het podium, een prijs uitreiken, en Jan vertelde hoe mooi we India vonden, daarna moesten we meedansen, wat een malligheid. Maar daarna moest iedereen met ons op de selfie....
Er wordt hier in reacties wel genoemd dat het in onze verslagen veel over eten gaat, maar dat is echt ook een Indiaas avontuur.
Nog steeds niet ziek!
We waren gisteren nog in Bhopal, waar in 1984 een grote giframp plaats vond, in totaal 30.000 doden, weten jullie het nog? We zijn bij het verlaten fabrieksterrein en een zeer bescheiden monument geweest. In dezelfde straat gaat het armoedige leven gewoon door.
Vandaag grandeur van vroeger gezien. Meerdere paleizen van Moguls. Wat een bouwkunst. Het meeste nog in goede staat. India past goed op zijn monumenten.
Wij bevragen de Indiase reisbegeleider ook wel wat de regering doet met de armen. Daar schijnen al goede plannen te zijn. Maar wij zien nog veel armoede.
Het uploaden van foto 's lukt hier niet, komt later. Dan snappen jullie het hier boven beschrevene ook beter.
Vandaag komen we weer een beetje tot rust, vanmorgen de cultuur, daarna pittige lunch en vanmiddag beetje relaxen. Morgen een klein stukje naar beneden,..
Ciao! Hillegard & Harm
Hier nog even een footnote van mij, tussen al het moois door Harm geschreven, zijn we ook nog langs geweest bij de familie van onze reisleider Ravi, reuze trots op zijn familie.
De enige familie band die ik eruit kon halen was dat de vrouw des huizes zijn tante is, maar welke dat nou precies was weet ik nog niet. We werden vorstelijk onthaald door volgens mij een neef, oude jeep van 1942 door de Engelsen daar gebracht, beestje reed prima, op de vraag wie in de jeep meewou naar het familiehuis stonden Harm en ik natuurlijk vooraan. Rustig door het boerenland naar het familiehuis. Het huis was een soort van Hillstation nog door de Engelsen gebouwd, prachtige veranda waar de stoelen klaarstonden, koffie thee koekjes en pakora ( pittige hapjes), stamboom uitgelegd gekregen, ze behoren tot de krijgerskaste dus hoog in aanzien, dat was ook te zien aan de kleding en het gedrag van de heren, duidelijk gewoon om bedienden en vrouwen te hebben die het zware werk opknappen. Ik heb van een achternichtje een rondleiding door het huis gehad, slaapkamer, wc's van de hele familie mogen bewonderen, wat een vergane glorie (vinden wij) maar zo trots.
Verder is India gewoon India, kleurig, lawaaiig, warm, vies, armoede, vriendelijke mensen, onmogelijk verkeer, vreemde aanbidding van de goden, vreemde goden, lekker eten, kortom wij genieten.
We bevinden ons nog steeds in een vrij groot niet toeristisch gebied van India.
We reizen met onze bus door landbouw gebieden, en kleine dorpjes. Ook zien we regelmatig tribes. Stammen die heel primitief onder plastic etc leven.
Het dorpje waar we nu vlak bij zitten is wel zeer authentiek. Levendig met handel. Mensen die hun waar (opbrengst van het land) hier komen verkopen en boodschappen doen.
Wij zijn echt wel een vreemde eend in de bijt, mensen zien gelijk dat je anders bent, maar men is erg vriendelijk!
Alles wat je in de dorpsstraat voorbij ziet komen is een lust voor je oog. Vrouwen in sari lopend met hun waar op hun hoofd. Brommers met 6 gezinsleden. De plaatselijke bus die tjokvol is. Tractors met aanhanger vol met familie en koopwaar,... Kortom, veel en kleurig!
Wij hadden het geluk het negen daagse feest in India mee te mogen maken dat god/godin Shiva (met de vele armen) voor negen dagen (gebeurt 2 x per jaar) neerdaalt naar de aarde. Overal staan tentjes met een Shiva beeld, rijk en kleurig versierd.
Wij zijn ook op een avond feest geweest. 4000 toeschouwers voor traditionele dansen op een podium. Meisjes in zeer kleurrijke gewaden, zeer opgemaakt, en met allerlei goud hangend aan oren, neus en om de nek (zie foto's later)
Wij moesten notabene ook op het podium, een prijs uitreiken, en Jan vertelde hoe mooi we India vonden, daarna moesten we meedansen, wat een malligheid. Maar daarna moest iedereen met ons op de selfie....
Er wordt hier in reacties wel genoemd dat het in onze verslagen veel over eten gaat, maar dat is echt ook een Indiaas avontuur.
Nog steeds niet ziek!
We waren gisteren nog in Bhopal, waar in 1984 een grote giframp plaats vond, in totaal 30.000 doden, weten jullie het nog? We zijn bij het verlaten fabrieksterrein en een zeer bescheiden monument geweest. In dezelfde straat gaat het armoedige leven gewoon door.
Vandaag grandeur van vroeger gezien. Meerdere paleizen van Moguls. Wat een bouwkunst. Het meeste nog in goede staat. India past goed op zijn monumenten.
Wij bevragen de Indiase reisbegeleider ook wel wat de regering doet met de armen. Daar schijnen al goede plannen te zijn. Maar wij zien nog veel armoede.
Het uploaden van foto 's lukt hier niet, komt later. Dan snappen jullie het hier boven beschrevene ook beter.
Vandaag komen we weer een beetje tot rust, vanmorgen de cultuur, daarna pittige lunch en vanmiddag beetje relaxen. Morgen een klein stukje naar beneden,..
Ciao! Hillegard & Harm
Hier nog even een footnote van mij, tussen al het moois door Harm geschreven, zijn we ook nog langs geweest bij de familie van onze reisleider Ravi, reuze trots op zijn familie.
De enige familie band die ik eruit kon halen was dat de vrouw des huizes zijn tante is, maar welke dat nou precies was weet ik nog niet. We werden vorstelijk onthaald door volgens mij een neef, oude jeep van 1942 door de Engelsen daar gebracht, beestje reed prima, op de vraag wie in de jeep meewou naar het familiehuis stonden Harm en ik natuurlijk vooraan. Rustig door het boerenland naar het familiehuis. Het huis was een soort van Hillstation nog door de Engelsen gebouwd, prachtige veranda waar de stoelen klaarstonden, koffie thee koekjes en pakora ( pittige hapjes), stamboom uitgelegd gekregen, ze behoren tot de krijgerskaste dus hoog in aanzien, dat was ook te zien aan de kleding en het gedrag van de heren, duidelijk gewoon om bedienden en vrouwen te hebben die het zware werk opknappen. Ik heb van een achternichtje een rondleiding door het huis gehad, slaapkamer, wc's van de hele familie mogen bewonderen, wat een vergane glorie (vinden wij) maar zo trots.
Verder is India gewoon India, kleurig, lawaaiig, warm, vies, armoede, vriendelijke mensen, onmogelijk verkeer, vreemde aanbidding van de goden, vreemde goden, lekker eten, kortom wij genieten.
-
17 Oktober 2018 - 15:51
Aline:
Bonjour,
Weer genoten van jullie verhalen. Zo te lezen is de reis een succes.
Wat mooi dat jullie uitgenodigd zijn bij familie van de gids.
Schitterend om ook prive bij mensen te komen, al is het dan wat vergane glorie.
Erg primitief hoor, die stammen onder plastic. Had ze onder een bladerdak verwacht.
Hier nog steeds mooi weer. Morgen even naar de markt en mogelijk daar na naar de soos.
Een belevenis op zich. Bert Haanstra zou er likkebaardend een film gemAkt hebben.
Geniet en tot het volgende verhaal.
Groet Aline -
18 Oktober 2018 - 07:22
Reny:
Hoi Harm en Hillegard,
Wat in moaije reis meitsjen jim.
Mem har ferhael komt nog. Juster foar de rontgen west. Sljocht der goed ut. Fenny wie mei.
Hjoed gean mem en ik op kremaesje fan Wietske de Jong.
Fjirder alles goed hjir. Iten, waer, minsken -
18 Oktober 2018 - 15:46
Mem:
Daar ben ik al, al lezende was het net of ik er bij was . Vorige jaren was de verslaggeving ook een belevenis maar ik vind het nu wel indrukwekkend. Ja ze waren tevreden over het herstel van mijn rugwervel fractuur. Rustig aan ,zo zij men. Alles voorzichtig weer oppakken. Was een indrukwekkend afscheid van Jochem Wietske! De helft van jullie kniensjedagen zit er aan weerop,gaat snel. Kijk uit naar het volgende avontuur! Dag Hillegard en Harm. -
19 Oktober 2018 - 11:00
Ariane:
Wauwh!! Goed voor jullie ego's, al die selfies
Erg is dat dat je zoiets gewoon weer vergeet, zo'n giframp. En een bescheiden monument is wat er overblijft, zet je te denken.
Hillegard weer in optima forma, ff bij de locals op bezoek, wat leuk zeg. Zo ken ik je.
Effe een klein verschil, ik loop op teenslippers door het witte gras naar de douches en jullie hebben 40 graden.
Koude groeten uit Williamsport
-
19 Oktober 2018 - 13:17
Fenny:
Hallo beide, wat mooi om te lezen dat jullie het echte India zien. Je moet straks bij de foto's maar vertellen Harm. Hier alles goed, frisser maar wel mooi nazomerweer. Mem had zelf al over haar rug verteld. gaat goed zo, alleen bungy jumpen zit er nog niet in :)
Veel plezier nog, groet, Fenny
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
