Sahara!

De Sahara !!!!

Nu weer terug in het hotel in Zagora. Gisteren hadden we hier het grootste deel van de bagage achtergelaten, om later met alleen de hoogstnoodzakelijke spullen de dromedarissen te belasten.
Na een mooie reis door wisselend landschap richting de Sahara (ruige vlaktes , canyons, bergpassen, dorpjes met lemen huizen en kasba's kwamen we na anderhalf uur bij de dromedarissen aan. Deze lagen al klaar voor ons, al herkauwend. We moesten al gauw eentje uitzoeken en er opklimmen (onder begeleiding natuurlijk)

Zodra een dromedaris ( 1 bult ) gaat staan word je even naar voren en naar achteren geslingerd. Je zit op een deken en je hebt een stuurtje om je aan vast te houden. Benen wijdbeens, en de dromedarissen werden aan elkaar geknoopt, daar gingen we.
Je moet meegaan in het ritme van de dromedaris. Hij zet zijn rechter voorpoot en achterpoot gelijk naar voren, gevolgd door de linker voor en achterpoot.
De mijne, soesoe, was een drie en half jarige hengst. Nogal koppig, en luidop klagend.
Zo gingen we in karavaan op weg door de woestijn (duinen) op weg naar het kamp.
(Timboektoe ligt hier 51 dagen gaans met de dromedaris vandaan!)
Schommelend, eerst stuurtje vast en daarna al snel met losse handen, genietend van de omgeving, duin op en duin af.
Eenmaal bij het kamp aangekomen moest eerst soesoe klagend gaan liggen, even stevig vasthouden is dan het devies. Ik had moeite mijn benen na het afstappen weer bij elkaar te krijgen. Er was zelfs een vrouw uit de groep die klaagde over een dove doos....

Bij aankomst in het 'kamp' kregen wie gelijk thee. Er stonden vierkante tenten met matrasjes en beddengoed. Toen werd het al gauw donker.

En hoe primitief alles ook mocht zijn, de 'olie' lampjes hadden led licht.....
We zitten hier bij de berbers, de oorspronkelijke bewoners van Marokko. Ze hebben hun eigen taal. (Later kwamen de Arabieren, met hun Arabisch)

In de 'eettent' (bedjes en krukjes rondom ronde lage tafels) kregen we soep (zachte soep die me aan champignons soep deed denken, maar het niet was) en tasjines met vlees.
Wij zouden het denk ik soepvlees noemen, samen met groenten klaargestoomd.
Als toetje druiven en granaatappels.

Toen de dromedaris mannen dachten met een vuurtje, trommels en gezang ons dachten te vermaken hebben Hillegard en ik onze mátrasjes naar buiten gesleept en ons klaargemaakt voor de nacht. Lekker in de slaapzak te luisteren naar het vermaak en ondertussen naar de sterrenhemel te loeren naar al die sterren en zo nu en dan een vallende ster. (Nou ja, de steren zullen wel helderder zijn geweest dan ik waarnam) Langzaamaan zochten ook anderen een slaapplek, buiten of in de tent.
Vannacht toen ik een keer wakker werd heerste er pure stilte, heerlijk.
Het was niet koud, soms zelfs een beetje te warm in de slaapzak.

Het ontbijt was prima verzorgd, koffie, thee, vruchtensap, reepjes brood, jam, kaas ( la vacht qui riche)
Daarna moesten we per dromedaris weer terug. Deze tocht leek nog mooier dan gisteren. Ochtendlicht, zon en zelfs een beetje zandstorm. De shawl gewikkeld om het hoofd (op zijn berbers, kostte wel wat oefening..) deed zijn diensten.

Om twaalf uur waren we na wat stops (oa mem gebeld) weer terug in het mooie hotel met een tent en ligbanken op het dak (voor de schaduw) en het zwembad.
Vandaag een bijkom dag, heerlijk!

Overigens, fonetisch gespeeld betekent HarmBram in Marokko proost! Maar daar zullen dan wel thee mee bedoelen,

Hillegard heeft genoten, is weer helemaal de oude, is nu aan het shoppen :)